•
•
•
هیچ کس ویرانیم را حس نکرد
وسعت تنهائیم را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من
گریه پنهانیم را حس نکرد
در هجوم لحظه های بی کسی
درد بی کس ماندنم را حس نکرد
آن که با آغاز من مانوس بود
لحظه پایانیم را حس نکرد
•
•
•
نظرات شما عزیزان:

همه مرا باخنده های بلندم میشناسند
اما بالشتم مرا باگریه های بی صدا
پاسخ:خــدارا خدا بــــــودن تنهـــا نکـــرد ... تنهـــا بــــودن خدا کرد !!
برچسبها: